Szukając "Inki" : życie i śmierć Danki Siedzikówny
Mówili o tym miejscu Sala Śmiechu i nawet wtedy, sześćdziesiąt lat temu, nikt nie wiedział, skąd się ta nazwa wzięła.
- To wyglądało jak rzeźnia - powie dawny pracownik więzienia. W podłodze między słupami śmierci wyżłobiono rowek. Spływała nim krew zaraz po egzekucji i potem, gdy już po niej sprzątano. - Tu, w rogu pomieszczenia, stał worek z trocinami. Rozsypywano je
w miejscu, gdzie stał skazany. Miały pochłaniać jego krew i odchody - tłumaczy i major Kowalski. Sala Śmiechu czekała na Danusię.
Sprowadzili ją do przyziemia w Centralnym Pawilonie. Korytarzem do piwnic Pawilonu Wschodniego. Skręcili, strażnik otworzył ciężkie drzwi poniemieckiego prosektorium. Teraz w lewo, kolejne drzwi.
Wszyscy już czekali. - Proszę, bardzo proszę nie kazać mi powtarzać tych wyzwisk, które posypały się na dziewczynkę. - Ksiądz Marian Prusak nawet po wielu latach miał problem, by nad sobą zapanować.
| Odpowiedzialność: | Luiza Łuniewska. |
| Hasła: | Siedzikówna, Danuta (1928-1946) Kobieta - Polska - 20 w. Więźniowie polityczni - Polska - 1944-1956 r. Kara śmierci - Polska - 1944-1956 r. Biografie |
| Adres wydawniczy: | Warszawa : The Facto, cop. 2015. |
| Opis fizyczny: | 255, [1] s., [24] s. tabl. : il. ; 21 cm. |
| Uwagi: | Bibliogr. s. 255-[256]. |
| Skocz do: | Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)